از امروز تصمیم گرفتم نوشته‌هایم را اینجا منتشر کنم.
درباره این موضوع که در ورد بنویسم یا در سایت پیش از این خیلی با خودم کلنجار رفتم اما از امروز دیگر تصمیم من قطعی است.
چند تا نوشته هم پیش از این در سایت منتشر کردم اما هر بار افزونه یواست سئو مرا ترغیب می‌کرد که نوشته‌ام را برای سئو و خوانایی بهبود دهم و این کار وقت زیادی برای یک نوشته پانصد کلمه‌ای از من می‌گرفت.
به همین دلیل افزونه یواست را از سایت حذف کردم تا با خیال راحت اینجا بنویسم و نگران سئوی نوشته‌هایم نباشم.
اصلا مگر این نوشته‌های من چه ارزشی دارند که نیاز باشد آن‌ها را سئو کنم.
من با هدف تمرین تایپ ده انگشتی و خیلی چیزهای دیگر اینجا می‌نویسم و هدفم اصلا تولید محتوای ارزش آفرین نیست.
اما باید بگویم هدفم چیست.
هدف من از نوشتن در این سایت اول از همه تمرین تایپ ده انگشتی است. بعد از این، عمل کردن به توصیه محمدرضا شعبانعلی است که نوشتن روزانه را مهم‌ترین کاری دانسته که در تمام زندگی‌اش انجام داده است.
البته منظور محمدرضا از نوشتن روزانه، نوشتن روزانه در سایت و انتشار آن است و نه نوشتن در یک فایل ورد و مخفی کردن آن در لپتاپ!
دلیل دیگر این کار این است که می‌خواهم استمرار در کار را تمرین کنم.
در واقع استمرار در کاری که اصلا مجبور به انجام دادن آن نیستم و فقط برای تمرین ذهنی و رشد فردی خودم این کار را انجام می‌دهم.
نوشته‌هایم هر چقدر هم که سطحی باشند که هستند اصلا برای من اهمیت ندارد چرا که هدف من نوشتن خلق شاهکار ادبی نبوده و نیست بلکه فقط می‌خواهم استمرار در نوشتن روزانه را تمرین کنم.
تاکنون هم در این کار موفق بوده‌ام و از یک ماه و پنج روز پیش حتی یک روز هم را از دست نداده‌ام.
البته روزهایی بوده است که بدون نوشتن سپری شده اما در روزهای دیگر برای جبران دو برابر نوشته‌ام.
به نظرم اگر تنها یک سال در اینجا بنویسم و این استمرار را ادامه دهم. نوشتن بخشی از وجود من خواهد بود و دیگر دست از نوشتن نخواهم کشید. در واقع هدف من هم همین است.
من فکر می‌کنم همین یک کار ساده مرا به یک نویسنده حرفه‌ای تبدیل خواهد کرد.
وقتی نوشتن یک کار روزانه باشد که نتوانی از آن دست بکشی مثل غذا خوردن خوابیدن و… در واقع این کار در ناخودآگاهت ثبت شده و انجام آن را بدون زور و فشار انجام می‌دهی مانند نفس کشیدن.
حال اگر بیاییم چاشنی دیگری به این نوشتن ناخودآگاه اضافه کنیم چی می‌شود؟
مثلا مطالعه هدفمند در یک زمینه و نوشتن از آن و علاوه بر این افزودن اصول سئو و … به نوشته و سر و شکل دادن به نوشته.
در واقع وقتی این چاشنی‌ها را به نوشته اضافه کنیم یک مقاله با ارزش تولید کرده‌ایم و تولید محتوای متنی یعنی همین.
البته می‌توان از همین ابتدا هم با چاشنی‌ها شروع کرد اما مشکل کار این است که در این صورت نوشته رنگ و بوی تصنعی به خود می‌گیرد که انگار به زور و فشار نوشته شده است.
نوشته باید از عمق ناخودآگاه برخیزد تا به جان مخاطب بنشیند.
تمام.