موفقیت‌های بزرگ زمان می‌خواهد

موفقیت‌‌های بزرگ زمان می‌خواهد و نیاز به زمان دارد.

ای کاش زودتر این‌را می‌فهمیدم. 

هیچ موفقیت یک شبه‌ای وجود ندارد. دیروز پانصد کلمه را ننوشتم چون خسته بودم اما این بهانه‌ای بیش نیست.

گرچه خسته بودم اما می‌توانستم تنبلی نکنم و بنویسم.

می‌توانستم بنویسم اما ننوشتم. 

با این وجود دیروز را جبران خواهم کرد البته الان نه چون باید یک ساعت دیگر بخوابم زیرا فردا صبح باید سرکار بروم.

البته امروز هم می‌خواستم تنبلی کنم و چیزی ننویسم و به فردا و بعد از امتحان زبان آلمانی موکول کنم اما ناگهان تلنگری خوردم. 

از ذهنم تلنگر خوردم. 

به خودم گفتم یعنی چه که الان وقت داری و می‌خواهی ننویسی و تنبلی کنی. 

مگر می‌شود نظم نداشت و به جایی رسید؟

جوابی برای این سوالم نداشتم و تصمیم گرفتم از این به بعد نظم بیشتری داشته باشم و به هر قولی که به خودم داده‌ام عمل کنم.

من از این به بعد به هر کاری که برای رشد خودم متعهد شده‌ام باید پایبند بمانم. 

اگر قرار باشد در هر کاری رئیس بالای سرم باشد که ارزشی ندارد. 

ارزش آن‌جاست که بدون حضور کسی بالای سرم با یک نظم درونی بتوانم کارهایم را به موقع انجام دهم و این کار سخت‌ترین کار دنیاست.

نظم‌های به ظاهر کوچک روزانه و مداومت در آن‌ها ما را به موفقیت می‌رساند.

اما در این روزگار بیشتر افراد به دنبال موفقیت‌های کوتاه مدت هستند چیزی که اصلا وجود خارجی نداشته و ندارد.

موفقیت زمان می‌خواهد.

هیچ خواسته ممکنی در این دنیا وجود ندارد که ما آن را دوست داشته باشیم و نتوانیم به آن برسیم تنها شرط مهم آن زمان است. 

اگر زمان بگذاریم و با نظم درونی و بیرونی کار کنیم به خواسته‌مان می‌رسیم.

در این روزگار که موفقیت‌های فست‌فودی مد شده است و همه به دنبال موفقیت‌های یک شبه هستند کند کردن سرعت یادگیری و آهسته و بانظم پیش رفتن بدون شک یک کالای لوکس و گران قیمت و نایاب تلقی می‌شود که البته طرفداران زیادی در بین مردمان ندارد.

من از این لحظه به بعد به هر قیمتی که شده است باید در شبانه‌روز هشت ساعت بخوابم و مهم نیست چقدر کار داشته باشم.

با خواب کافی است که به بهره‌وری صحیح می‌رسیم.

با کم‌خوابی و اهدای زمان آن به یادگیری چیزی جز آسیب روحی و جسمی نصیبمان نخواهد شد. 

من معمولا برای رسیدن به چیزی و برای یادگرفتن موضوعی خیلی عجله می‌کنم اما می‌دانم که باید عجله را از زندگی خودم حذف کنم و به جای آن کار با تمرکز بالا را جایگزین کنم.

دوست دارم آدم بلند مدت باشم و از دسترنج خودم در طولانی مدت بهره بگیرم و طرفدار موفقیت‌های بادآورده یک ماهه نیستم. 

دلم می‌خواهد با تمام وجود به تمام مردمان دنیا بگویم که صبورانه برای رسیدن به خواسته‌هایتان تلاش کنید. آن‌ها خودشان به موقع اتفاق خواهند افتاد. به همین سادگی

این سایت من که با نوشتن در آن آرامش می‌گیرم جایی است که قرار است به تدریج و با یک نظم مثال زدنی بیش از هزار پست پانصد کلمه‌ای داشته باشد و مخاطبان زیادی از آن دیدن کنند. 

تمام. 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *